Friday, September 29, 2006

9-10/12/06 Bazaar Δρόμων Ζωής : Αποστολή μας καλύτερα χαμόγελα!


Paint Face
Originally uploaded by kittynn.

Ένα από τα καλύτερα πράγματα που έχουν συμβεί στη ζωή μου, είναι η συνάντησή μου με τους Δρόμους Ζωής. Έμαθα πολλά πράγματα και πήρα πολλές εμπειρίες και κυρίως ανακάλυψα μέσα μου την πραγματική έννοια του εθελοντισμού. Από όλα όσα έχω ζήσει όμως μέσα στα τελευταία 3 χρόνια στους Δρόμους, η δυνατότερη εμπειρία μου είναι το ετήσιο Χριστουγεννιάτικο Bazaar, που διοργανώνουμε για την εξοικονόμηση πόρων για τους σκοπούς των Δρόμων Ζωής.

Τι να σας πω βρε παιδιά. Αυτό που κάνει αυτή την εμπειρία μαγευτική, είναι αυτή η απίστευτη συνέργεια ανθρώπων, που δεν τους γνωρίζεις, που δεν τους έχεις ξαναδεί, η ακούσει, και που μαζεύονται, όχι απλώς από όλες τις γωνιές της Αθήνας, αλλά και από όλη την Ελλάδα, για να μην πω και το εξωτερικό. Και όλοι αυτοί οι άνθρωποι, προσφέροντας άλλος εργασία, άλλος πράγματα για το μπαζάρ, άλλος και τα δυο, έρχονται κοντά ο ένας με τον άλλον, κάνουν το μπαζάρ δική τους υπόθεση κάνουν σχέσεις μεταξύ τους κάνουν σχέσεις με τους υποστηρικτές, κάνουν σχέσεις με τα παιδιά κι ανακαλύπτουν τον εαυτό τους και τους άλλους μέσα από την σκληρή δουλειά που την εμπνέει η πίστη ότι ο κόσμος μπορεί ν’ αλλάξει.

Αυτή είναι και η δική μου πίστη. Σας το έχω ξαναπεί, πώς αν ποτέ υποψιαστώ πως αυτό δεν είναι αλήθεια θα γκρεμιστεί το μικρό μου σύμπαν. Δουλεύω λοιπόν εθελοντικά για να αποδείξω στον εαυτό μου πως δεν είμαι καταδικασμένη να ζω στην ανασφάλεια του καταναλωτισμού και στην παραίτηση του μέσου ελληναρά. Ότι ο μικρόκοσμός μου εξαρτάται από μένα κι ότι υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι που προσπαθούν για το μικρόκοσμό τους κι ότι όταν όλοι αυτοί οι μικρόκοσμοι αλλάξουν θα ξυπνήσουμε σε έναν αλλαγμένο, ομορφότερο κόσμο. Το βλέπω σαν ένα μικρό αντάρτικο στις γωνιές της πόλης. Άλλοι δουλεύουν για τα κοινωνικά αποκλεισμένα παιδιά, άλλοι για τα ορφανά, άλλοι για τα σπαστικά, άλλοι για τα παιδιά με αναπηρίες, άλλοι για τα άγρια πουλιά κι άλλοι για τους αδέσποτους σκύλους κι όλοι μαζί για τους εαυτούς τους. Αν το καλοσκεφτείτε, ο κόσμος είναι γεμάτος εθελοντές που πιστεύουν ότι μπορούν να τον αλλάξουν. Τι άλλο θέλει κανείς για να γεμίσει η ψυχή του ελπίδα και κουράγιο?

Έτσι και στο μπαζάρ μας. Είναι γεμάτο από εθελοντές που έρχονται μόνο γι’ αυτό, δουλεύουν μόνο γι αυτό και υπογραμμίζουν μ’ αυτόν τον τρόπο την εμπιστοσύνη τους στο έργο των Δρόμων Ζωής. Είναι μια μεγάλη γιορτή του αληθινού εθελοντισμού που δεν έχει καμμία σχέση με τον εθελοντισμό των Ολυμπιακών και της Γιουροβίζιον. Είναι μια γιορτή με ψυχοθεραπευτική δράση, που επιβάλλεται άπαξ ετησίως για να διατηρηθεί το χαμόγελο λαμπερό. Τι να σου κάνει μετά η ΑΙΜ? Αν η δική της αποστολή είναι καλύτερα χαμόγελα, τότε η δική μας τι είναι? Τα περισσότερα και ωραιότερα χαμόγελα που έχω δει μαζεμένα τα έχω δει στα δυο μπαζάρ που έχω ζήσει ως τώρα.

Σας προσκαλώ λοιπόν να τα δείτε κι εσείς φέτος. Το μπαζάρ μας θα γίνει το δεύτερο Σαββατοκύριακο του Δεκέμβρη κι έχουμε πολύ δουλειά για να το οργανώσουμε και να το φτιάξουμε. Σας προσκαλώ να μας βοηθήσετε. Με ποιο τρόπο? Κατ’ αρχην δηλώστε συμμετοχή στην ομάδα εθελοντών του μπαζάρ. Από μισή ώρα εργασίας ή ένα πακέτο καραμέλλες, έως δυο μέρες εργασίας ή 5 ταψιά καρυδόπιτα, 5 παλιά ή καινούργια βιβλία, 8 cd ή ένα φορτίο χριστουγεννιάτικα στολίδια, ό,τι και να θέλετε να προσφέρετε είναι ευπρόσδεκτο και πολύτιμο. Κι αν δεν θέλετε να δούμε τα μάτια σας και δεν έχετε πρόχειρο κόσκινο να φορέσετε, θα σας πούμε που να στείλετε τη βοήθειά σας. Η ακόμα, μπορείτε να επισκεφτείτε το μπαζάρ incognito, όπως ταξιδεύαν παλιά οι ευγενείς. Εμένα μου αρκεί να το δείτε εσείς. Να νοιώσετε αυτή την εμπειρία της αγάπης και της προσφοράς, που μια φορά το χρόνο συμπυκνώνονται σε κάτι ορατό.

Παρακινήθηκα να γράψω αυτό το κείμενο από δύο e-mail που έλαβα την περασμένη εβδομάδα από δύο ανθρώπους που δεν τους έχω δει ποτέ στη ζωή μου και που δεν υπήρχε τρόπος να ξέρουν ότι ορίστηκε η ημερομηνία για το φετινό μπαζάρ. Την Ειρήνη και την Εύη. Μου έγραψαν για να μου πουν ότι θέλουν να συμμετέχουν στο μπαζάρ μας φέτος και με συγκίνησαν πολύ. Τις ευχαριστώ και τις περιμένω όπως κι εσάς.

Ο κόσμος αλλάζει. Ελάτε να τον αλλάξουμε μαζί.

Magica de Spell

Monday, September 11, 2006

Γαστρομανία.


Pomme de Granada
Originally uploaded by The Department.

Διαβάζω τον Αθήναιο περίπου 4 χρόνια.
Τον τελευταίο χρόνο γνωριστήκαμε και τον θεωρώ πια φίλο μου.
Σπάω το ρόδι μου στο χτεσινό γαστρονόμο και του εύχομαι καλή τύχη και ή συνεργασία του να έχει συνέχεια.
Είμαι πάντα περήφανη για τους φίλοπυς μου, αλλά να, ωραίο δεν είναι να καμαρώνεις κιόλας πως οι φίλοι σου προκόβουν επαξίως, σε μια χώρα που η αξιοκρατία είναι άγνωστη λέξη?

Συγχαρητήρια Αθήναιε, και σ' ανωτερα. Αντε και με την ευχή μας στο Larrousse Gastronomique, το Bon Apetit, το Gourmet, ό,τι θέτε τέλος πάντων. Αν κι εμένα η ευχή μου είναι να σας καλοπαντρέψω, το δηλώνω.

Μάκια

Friday, September 08, 2006

Είναι γλυκό το φαί της αμαρτίας.


apple
Originally uploaded by tamjpn.

Τα μήλα δεν με έπεισαν ποτέ ως αμαρτωλά φρούτα. Αντιθέτως τα θεωρούσα ανέκαθεν τα αθωότερα των αθώων. Επιπλέον, δεν υπήρξαν ποτέ αγαπημένα μου φρούτα. Σπάνια τρώω ωμά μήλα και τις περισσότερες φορές μέσα σε πράσινες σαλάτες.

Μ’ αρέσει όμως πολύ να τα μαγειρεύω. Κι επειδή την περασμένη εβδομάδα έφαγα σε μια από τις πιο αγαπημένες μου και ίσως την γνησιότερη τραττορία της Αθήνας, τον Κλαύδιο, μου ‘ρθαν ξανά γεύσεις ζυμαρικών με φρούτα. Όχι άσχετα. Το πιάτο που διάλεξα ήταν faggotini alle pere. Μικρά δηλαδή πουγκάκια γεμιστά με αχλάδι και καρύδι.

Σας δίνω την ακόλουθη πολύ εύκολη συνταγή που μου είναι πολύ αγαπημένη και την βρίσκω εξαιρετική για τη μετάβαση στο φθινόπωρο. Μέσα σ’ αυτή του σουρεαλιτέ που ζούμε, 30 βαθμοί έξω και χειμωνιάτικα στις βιτρίνες, πρέπει να υπάρχει και κάτι να μας καλμάρει τα νεύρα, να μας στρογγυλέψει τη γεύση και να μας σπρώξει λίγο στην αμαρτία, που με τη δροσιά, είναι όσο να πεις και λιγότερο κουραστική και πιο ευφάνταση.

Πάστα με μήλο, καρύδι και κρόκο

Θα χρειαστείτε
500 γρ pipe rigate
200 γρ παντσέτα κατά το δυνατόν άπαχη
2 – 3 κ.σ. σούπας ελαιόλαδο
½ κούπας λευκό κρασί
1 φακελάκι τριμμένο κρόκο κοζάνης
1 μήλο
καρύδι χονδροκοπανισμένο

Κόβετε την παντσέτα σε κύβους και τη ροδίζετε στο λάδι. Προσθέτετε το μήλο καθαρισμένο και κομμένο κι αυτό σε κύβους και το ροδίζετε κι αυτό. Μπανιάρετε με το κρασί και ανεβάζετε τη θερμοκρασία για να εξατμιστεί το αλκοόλ. Διορθώνετε τη γεύση με αλάτι και πιπέρι και προσθέτετε τον κρόκο.
Βράζετε τα ζυμαρικά όπως πρέπει να είναι για να σέβονται τον εαυτό τους και τα ανακατεύεται με τη σάλτσα μήλου. Σερβίρετε στα πιάτα και πασπαλίζετε τα ζυμαρικά με το καρύδι.

Σας προτείνω να απεγκλωβιστείτε από τη σχέση ζυμαρικών – τυριού και να δοκιμάσετε αυτή τη συνταγή χωρίς τυρί. Αν δεν διανοείστε τα ζυμαρικά σας χωρίς τριμμένο τυρί, χρησιμοποιείστε Parmiggiano ή Grana. Οποιοδήποτε άλλο τυρί θα κουκουλώσει εντελώς τα φίνα αρώματα αυτού του πιάτου.

Απολαυστικό Φθινόπωρο σας εύχομαι.