Wednesday, October 12, 2005

Σας αρέσουν οι σούπες?







Το ‘χω ξαναπεί, πως έχω ένα κόλλημα μ’ εκείνα τα φαγητά που στο μυαλό μου ταυτίζονται με την αφθονία. Είτε είναι κόκκοι (ρύζια, κους-κους, ζυμαρικά, όσπρια) είτε σούπες σε βαθειά μπωλ, υγρές απαλές, μαλακτικές του λαιμού και της ψυχής…

Το άλλο πράγμα που μ’ αρέσει, είναι τα παράδοξα χρώματα στα πιάτα. Αγαπώ το βελούδινο ρουμπινί χρώμα του ριζόττο ρουμπίνο, το λαμπερό χρυσό του ριζόττο μιλανέζε, την πανδαισία της παέλλιας, το φωτεινό πράσινο της μπιζελόσουπας, το σκούρο γαιώδες καφέ της σούπας με πορτσίνι.

Το πιάτο που θα σας προτείνω σήμερα, είναι συνδιασμός ένος λαμπερού χρώματος και η απαλή, εκ των έσω αγκαλιαστική αίσθηση μιας απαλής σούπας. Κολοκυθόσουπα.!!!!! Υγρός, ζεστός ήλιος σε βαθύ πιάτο.

Θα χρειαστειτε :

1 κιλό κολοκύθα
2 σκελίδες σκόρδο
1 κρεμμύδι ξερό
1 πράσσο
2 καρότα
Λίγη Μαραθόριζα (μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα εξωτερικά φύλλα του φινόκιο που θα κάνετε σαλάτα)
Ελαιόλαδο ή λίγο βουτυράκι (μια φορά, δεν πειράζει)
½ λίτρο ζωμό από κοτόπουλο, ή άλλο κρέας (εννοείται σπιτικό, αλλά αν θέλετε οπωσδήποτε κύβο, τσιμέντο να γίνει, δε μαλώνουμε)
Μπαχαρικά :
Ή αστεροειδή γλυκάνισο (πάει πολύ με τη μαραθόριζα)
Ή κύμινο
Ή κρόκο
Σε καμμία περίπτωση και τα 3 μαζί.
1 κουταλιά κρέμα γάλακτος πυκνή ή στραγγιστό γιαούρτι για κάθε πιάτο
Αλάτι-πιπέρι

Για πάμε γερά!

Καθαρίζουμε την κολοκύθα και την κόβουμε σε μικρά κομμάτια.
Σωτάρουμε στο βουτυράκι κατά προτίμηση, λαδάκι για τους φανατικούς των ειδών υγιεινής, το σκόρδο.
Προσθέτουμε το κρεμμύδι και το πράσσο ψιλοκομένα και σωτάρουμε ώσπου να γίνουν διαφανή.
Προσθέτουμε την κολοκύθα, τη μαραθόριζα και τα καρότα ψιλοκομμένα.
Σκεπάζουμε με ζωμό όλα τα λαχανικά και αφήνουμε τη σούπα να βράσει σε μέτρια φωτιά, ώσπου να μαλακώσουν πολύ όλα τα λαχανικά.
Αν χρησιμοποιήσουμε αστεροειδή γλυκάνισο, τον βάζουμε στην κατσαρόλα από την αρχή του βρασμού, σε ένα διχτάκι, για να μπορούμε να τον ψαρέψουμε.

Όταν τα λαχανικά μαλακώσουν, σουρώνουμε όλη τη σούπα σε σίτα και κρατάμε το ζωμό. Περνάμε τα λαχανικά από το μπλέντερ και ενσωματώνουμε στο ζωμό τον πουρέ τους.
Βάζουμε τη σούπα να πάρει μια τελευταία βράση. Σ’ αυτή τη φάση θα ρίξουμε τον κρόκο (περίπου 20 στήμονες) αν τον χρησιμοποιήσουμε, ή το κύμινο.
Σερβίρουμε τη σούπα σε βαθειά πιάτα ή μπωλ αδειάζοντας στο κέντρο τους μια κουταλιά πυκνή κρέμα γάλακτος ή γιαούρτι σακκούλας.
Συνοδεύουμε με τραγανά σκορδόψωμα.

Καλή όρεξη, καλή ζεστασιά, καλή παρηγοριά… καληνύχτα.

8 comments:

vasvoe said...

Φοβερό, έτσι (ακριβώς όμως!)φτιάχνω κι εγώ την κολοκυθόσουπα, με κρουτόν σκόρδου από πάνω.

Magica de Spell said...

Μόλις εχτές την πρωτοέφτιαξα για φέτος.
Ήταν ποίημα... Φαντάζομαι, οτι θα είναι κι εσένα αγαπημένο σου πιάτο.

boyblue said...

ever tried pumpkin pie ? zuper!
sweet.
2 cups κολοκυθα
3/4 sugar (pref brown)
1 cup milk εβαπορε
2 eggs
1 spoon κανελα (two if u feel like it)
a bit of μοσχοκάρυδο
1 teaspoon ginger
let me see what else ...
ah! 1 teaspoon salt
eggs and milk go in after the rest has been mixed, into a baking tray / pie shell..couldn't find any pie shells in this city so i used ζυμη 4 κουρού - almost got away with it / δεν ψήθηκε καλά-
oven for like 25 mins at 250 and then 20 at 175 or με το μάτι till u can stick a knife into it and have it come out without pumpkin goodness...
serve chilled with whipped cream
or on your lovers belly.
hours of fun guaranteed.
καλο φθινόπωρο!

M. said...

χμμμμ... κι έλεγα τι να την κάνω εκείνη την κολοκύθα που με κοιτάει παραπονεμένα τόσες μέρες από το ψυγείο... και βαριόμουνα πάλι κολοκυθόπιτες...

Τζων Μπόης said...

...με τη σούπα βεβαίως δε πολυπηγαίνει αλλά να την έχεις υπόψην σου

Anonymous said...

τώρα με τα κρύα μού φαίνεται πολύ γιάμι μια σούπα... ;)

Magica de Spell said...

η σαλάτα με αρμυρίκια είναι πολύ αγαπημένη μου, armiriki. Συνήθως την σερβίρω με μια βινεγκρετ από μπαλσάμικο, ή ξύδι και μέλι.
Τ' αρμυρίκια μ' αρέσουν επίσης σαν γέμιση σε ντομάτες με λευκό ανάλατο τυρί και λίγο δυόσμο.
Είναι όμως πιο ανοιξιάτικη σαλάτα.

Εσύ που τα ανακάλυψες?

Τζων Μπόης said...

Αχ, εγώ που ανακάλυψα τα αρμυρίκια;
Kι εμένα είναι η αγαπημένη μου σαλάτα, όπως είπες είναι ανοιξιάτικη.
Έλα, σου δίνω τροφή για άρθρο...αρμυρίκι ξυδάτο, αχχχχ, να με περιποιηθείς όμως τα δέοντα γιατί είμαι τρυφερό και πικάντικο.
Τάδε εφη Αρμυρίκι!