Monday, May 08, 2006

Post Modern Ratattouille


post modern ratattouille
Originally uploaded by emotional anaemia.

Μπριάμ, τουρλού, ρατατούιγ, όπως και να το πείτε, ήταν το χειρότερό μου φαγητό.
Τις περισσότερες φορές στην κατσαρόλα και με τόνους ντομάτας, κατέληγε να είναι κοκκινιστά λαχανικά. Υπάρχουν δε, δυο λαχανικά που ποτέ δεν μπόρεσα να φάω κοκκινιστά. Οι πατάτες και τα κολοκυθάκια. Στη δική μου, ξανθιά λογική, κάποια ξένα κέντρα εξουσίας, περιλάβανε το κολοκυθάκι και την πατάτα, τα αγαπημένα μου και τα τυλίξανε με ντομάτα ίσα-ίσα για να μην τρώγονται. Κι έτσι ποτέ δεν έφτιαξα αυτό το φαί. Μια και όπου το έφαγα ήταν κοκκινιστό της κατσαρόλας.

Πριν λίγο καιρό, ήθελα να φτιάξω ένα συνοδευτικό πολύχρωμο, νηστίσιμο και με λίγες θερμίδες. Να ξέρετε, δεν υπάρχει χειρότερη περίοδος από τη νηστεία για να κάνεις τραπέζια. Μα δεν υπάρχει, σας τ’ ορκίζομαι. Τέλος πάντων, οι καλεσμένοι, ήταν αφενός πολύ αγαπημένοι μου, αφετέρου οι πιο ιπποτικοί και gallants τύποι, που μπορείτε να φανταστείτε. Κι έτσι, τους προσκάλεσα με την σιγουριά, πως ότι και να γίνει δεν θα μου έφερναν το φαί στο κεφάλι.

Για να φτιάξω λοιπόν το συνοδευτικό μου (ελληνιστί σάιντ ντις), έλαβον τα εξής :

3 μελιτζάνες
1 κιλό κολοκυθάκια λιανούλια
1 κεσεδάκι ντοματίνια τσέρρυ
2 πιπεριές φλωρίνης
(Προαιρετικά : κρεμμύδια, πατάτες, καρόττα)
1 φούχτα θυμάτι από τη γλάστρα
3 σκελίδες σκόρδο (για να μην ξεχνιόμαστε)
3 κ.σ. πέστο τζενοβέζε
3 κ.σ. ελαιόλαδο
Πιπέρι χονδρό
Αλάτι θαλασσινό με αρωματικά από τα ωραία μυλέλια.

Κατ’ αρχήν ξεπικρίστε τις μελιτζάνες. Δεν υπάρχει βασικότερο βήμα σε οποιαδήποτε συνταγή με μελιτζάνα. Κόψτε τις σε μεγάλα κυβάκια και αλατίστε τις. Το αλάτι κάνει την στρυχνίνη της μελιτζάνας να βγαίνει κι έτσι της αφαιρεί την πικρίλα. Όταν τα κυβάκια της μελιτζάνας έχουν γεμίσει από καφέ δροσοσταλίδες, ξεπλύνετέ τα. Είναι έτοιμα για χρήση.

Κόψτε τα κολοκυθάκια σε ροδέλες όχι πολύ λεπτές γιατί με το ψήσιμο μαζεύουν.
Κόψτε τις πιπεριές σε τετράγωνα κομμάτια.
Πλύντε τα ντοματίνια.
Ανακατέψτε όλα τα λάχανικά σε ένα πυρέξ.
Πασπαλίστε από πάνω το σκόρδο ψιλοκομμένο.
Ραντίστε με το λάδι ανακατεμένο με το πέστο.
Στολίστε με τα κλαδάκια του θυμαριού
Προσθέστε το αλάτι και το πιπέρι χονδροκοπανισμένα.

Ψήστε στο φούρνο στους 180 βαθμούς. Σε περίπου 20 λεπτά, ανακατέψτε το φαγητό μία φορά. Συνεχίστε το ψήσιμο για άλλα 20 λεπτά περίπου.

Σερβίρετε χλιαρό, ή κρύο σαν κύριο ή συνοδευτικό πιάτο.
Λουκούμι, ελαφρύ, πολύχρωμο, η χαρά του καλοκαιριού.
Σήμερα που θα το ξανακάνω, θα προσθέσω κρεμμύδια κομμένα στα τέσσερα και κάπαρη.

Για το πεφταστέρι. Με την αγάπη μου.


Magica de Spell

4 comments:

Αθήναιος said...

Πολύ ωραίο φαίνεται το πιάτο. Έχετε εξαφανιστεί πάντως κ αδικαιολόγητα κ έρχεστε κ αφιερώνετε κείμενα στο πεφταστέρι. Καλώς.

Παρόλη την πίκα μου θα πω πως οι μελιτζάνες, ξεπικρίζουν εξίσουν εν τις βουτήξετε στο νερό για κανένα μισάωρο.Επειδή επιπλέουν, τις βάζουμε σε μια λεκάνη με νερό κ τις κρατάμε στον πάτο της με τη βοήθεια ενός σουρωτηριού που έχουμε γυρίσει ανάποδα.

peftasteri said...

Εμένα πάλι το "τουρλού-τουρλού" είναι από τα αγαπημένα μου. Πόσο μάλλον η new version με την αφιέρωση!

Ευχαριστώ, αγαπώ και γλυκοφιλώ!

υ.σ. Αθήναιε με πληγώνετε... Δεν είμαι κακό παιδί άμα με γνωρίσετε :-)

Katerina said...

Και εγώ αυτά τα πράγματα πάντα στο φούρνο- ποτέ στην κατσαρόλα! Καμία σχέση. Άσε που συνηθίζω να τα ψήνω μέχρι αηδίας... Έχω μία συμπάθεια στα τραγανιστά λαχανικά στο φούρνο:D

discolata said...

Να ξερες μόνο πόσα μου θύμησες με αυτό το ποστ...

Ολόκληρα καλοκαίρια...

Πιτσιρίκα με την κολλητή μου φίλη Μαριόν, Γαλλιδούλα απο την Αρλ, η μαμά της να μας φτιάχνει ρατατούι, εγώ να το λέω ιμάμ, και να προσπαθώ μετά στην παραλία να ξεπεράσω το Τυνησιακό της σοκολατένιο χρώμα μάταια επί χρόνια.

ΑΝ εκείνη η φιλία είχε γεύση, αυτή θα ήταν. Το πιστεύεις; Για εκείνη έμαθα γαλλικά, κι εκείνη για μένα ελληνικά.

Τώρα εγώ το λέω ρατατούι κι εκείνη ιμάμ:)

φιλιά απο Θεσσαλονίκη