Χτες το βράδυ, κι ευρισκόμενη σε απόσταση αναπνοής από τον στόχο της εβδομάδας, ήτοι : να προλάβω να πλύνω τις κουρτίνες του σπιτιού και να τις απλώσω και να στεγνώσουν και να τις μαζέψω πριν βρέξει, και άλλα μικροαστικά καθήκοντα, αποφάσισα να ανταμείψω τον εαυτό μου με ένα αξιοπρεπές αλλά ελαφρύ δείπνο.
Τα λαχανικά μου λιγοστά και ελαφρώς αταίριαστα μεταξύ τους και με την πρωτεΐνη της σαλάτας, που επρόκειτο να είναι φιλέτο σολωμού.
Μαρούλι
Κρεμμυδάκι φρέσκο
Μαραθόριζα
Τι τα κάνεις τώρα αυτά?
Κατ’ αρχήν, τα έπλυνα, τα καθάρισα, τα στέγνωσα.
Υστέρα χονδρόκοψα το μαρούλι (ποτέ δεν κατάλαβα γιατί η σαλάτα πρέπει να είναι ψιλοκομμένη κι έκοψα τη μαραθόριζα σε φέτες, κάθετα προς τη ρίζα, ώστε να συγκρατούνται τα φύλλα μεταξύ τους.
Ζέστανα λίγο ελαιόλαδο στο τηγάνι και τότε μου ήρθε η ιδέα να χρησιμοποιήσω πορτοκάλι. Έστυψα λοιπόν δυόμιση πορτοκάλια και έκοψα το εναπομείναν μισό σε κομματάκια.
Σωτάρησα στο ζεστό λάδι τις φέτες της μαραθόριζας και πρόσθεσα ένα κουταλάκι μέλι για να καραμελώσουν. Στο τέλος, έριξα το μισό χυμό πορτοκαλιού για να πάρουν μια βράση και μόλις ήπιαν το χυμό προσέθεσα λίγο μπαλσάμικο και τα έβαλα στη σαλάτα.. Πρόσθεσα στη σαλάτα τους κύβους από το μισό πορτοκάλι και την πασπάλισα με μαυροκούκι.
Χωρίς να πλύνω το τηγάνι, το σκούπισα με χαρτί κουζίνας και το έβαλα στη φωτιά. Σωτάρησα σε λίγο λάδι μια σκελίδα σκόρδο και προσέθεσα τα δύο φιλέτα του σολωμού να ροδίσουν ελαφρά κι από τις δύο πλευρές. Μόλις ροδίσανε ελαφρά τα πασπάλισα με μείγμα μπαχαρικών για κουσκους και τα μπανιάρησα με τον υπόλοιπο χυμό πορτοκαλιού. Μόλις ήπιαν το χυμό, τα στόλισα γύρω από τη σαλάτα.
Για ορεκτικό, έκανα το εξής.
Είχα αγοράσει προ καιρού στο ΙΚΕΑ ένα κουτί με θηκούλες για ορ ντ’ εβρ από φύλλο.
Ανακάτεψα λοιπόν λίγο στραγγιστό γιαούρτι με το χυμό μισού λεμονιού και ψευτο χαβιάρι (αυγά ψαριού ότι νάναι). Ψιλόκοψα και λίγο σχοινόπρασσο κι έτοιμη η λιχουδιά. Γέμισα με το μείγμα αυτό τις θηκούλες και τις στόλισα με μερικά αυγουλάκια από πάνω. Δοκιμάστε το και θα με θυμηθείτε.
Καλή όρεξη.
5 comments:
Να σου πω! Είναι απληστία να απολαμβάνεις μόνη σου τέτοια γεύματα! Ακούς εκεί...Θέλω κι εγώ, δηλαδή, μέχρι να μου 'ρθει η όρεξη να μαγειρέψω, γιατί...δεν με βλέπω να μαγειρεύω σύντομα. Καλή σας όρεξη, λοιπόν, καλή σας όρεξη, κι ας πεινάμε εμείς....
Λοιπόν, άκου να σου πω τι θα κάνεις για την πείνα.
Θα πας στην Θράκα στην πλατεία με τα λιονταράκια και θα φας ένα σούπερ θρακόψωμο. Ανασταίνει νεκρούς. Κι επειδή ξέρω την Ελένη και την Πόπη που την έχουν μπορώ να σου εγγυηθώ και για την ποιότητα του κρέατος στη Θράκα. Θα με θυμηθείς.
Κι ύστερα, που ξέρεις, βουνό με βουνό δε σμίγει. Μπορεί μια μέρα να μοιραστούμε το ίδιο τραπέζι.
Zitw signwmi gia tin agnoia mou toso kairo.
Apo simera tha gineis monadiki gefsi, fanatiki sinitheia.
Kai link fisika
Ziggy, ευχαριστώ πάρα πολύ.
Δυστυχώς κι εγώ δεν έχω την ευκαιρία, να γυρνάω πολύ στα Blogs και μένω πίσω στην ενημέρωση.
Σ' έχω τσεκάρει όμως, είσαι κι εσύ λουλουδάκι!
Μακάρι! Να κάτσουμε παρέα σε ένα τραπέζι μια μέρα....
Θράκα; Σπεύδω, κυρία μου, σπεύδω!
Post a Comment