Τάρτα λεμονιού με κουκουνάρι

Την πρωτοέφαγα στη Ρώμη.
Σε μια υπέροχη τραττορία κοντά στη Ροτόντα. Ήταν ανήμερα Πάσχα.
Η τάρτα λεμονιού, είναι για μένα η επιτομή του ευγενούς γλυκού. Είναι απαλή, με διακριτική γεύση και αυτή τη μοναδική διεισδυτικότητα που ξεπλένει τους γευστικούς κάλυκες από οτιδήποτε γεύτηκαν ως εκείνη την ώρα. Τους κάνει σαν να ξαναγεννιούνται και η πρώτη γεύση της ζωής τους να είναι αυτή. Αυτό το αίσθημα κρατάει ευτυχώς λίγο κι έτσι το μυαλό δεν ξεχνάει όλες τις άλλες υπέροχες γεύσεις που κατά καιρούς το ξελογιάζουν.
Έτσι λοιπόν η πολυπρόσωπη τάρτα λεμονιού, έχει την μοναδική ικανότητα να σε πείθει κατ’ αρχήν ότι πρόκειται για ένα καθ’ όλα ευπρεπές γλυκό και εκ των υστέρων να σε συναρπάζει μοναδικά και να σε συνεπαίρνει. Αυτό την κάνει εντόνως ανταγωνιστική με οποιοδήποτε άλλο γλυκό προσφερθεί σε ένα τραπέζι και από την άλλη, ιδανικό τελείωμα ενός δείπνου με ψάρι ή θαλασσινά.

Την περασμένη Παρασκευή, ήμουν προσκεκλημένη σε ένα υπέροχο δείπνο. Η αφορμή της συνάντησης, ήταν η επέτειος πριν μερικές μέρες των 80 χρόνων από την γέννηση του Μάνου Χατζιδάκι. Στο σπίτι που φιλοξενούσε την συνάντηση, δεν υπήρχε φωτογραφία του ζευγαριού, αλλά η φωτογραφία του Μάνου, δέσποζε σε κεντρικό σημείο της βιβλιοθήκης. Το μουσικό κομμάτι της βραδιάς, ήταν επιμελημένο από ένα γνωστό κιθαρίστα, ο οποίος είχε ετοιμάσει ένα πρόγραμμα διάρκειας μιας ώρας με τραγούδια του Μάνου, που τραγουδήσαμε όλοι μαζί.

Το μαγειρικό κομμάτι που επιμελήθηκε η οικοδέσποινα, ήταν εξαιρετικό και περιέλαβε ξιφία α λα σιτσιλιάνα, σαρδέλλες ψητές με πιπεριές φλωρίνης και μαϊντανό, τάρτα με σολωμό και σπανάκι και δυο υπέροχες σαλάτες. Εγώ σκέφτηκα να πάω το γλυκό και η πρώτη μου σκέψη ήταν να φτιάξω μια τάρτα λεμονιού, που η ευγένεια της θα ταιριάξει με τη μουσική και η αυθάδειά της θα καθαρίσει το στόμα από την επίγευση του ψαριού.

Τη ζύμη τάρτας την φτιάχνω πάντα μόνη μου. Η συγκεκριμένη περιείχε :

500 γρ αλεύρι για όλες τις χρήσεις
250 γρ βούτυρο φρέσκο
80 γρ ζάχαρη άχνη
80 γρ κουκουναρόσπορο αλεσμένο
½ κ.γ. αλάτι
2 αυγά

Η ζύμη τάρτας δεν ζυμώνεται. Ανακατεύουμε το αλεύρι με τη ζάχαρη, το αλάτι και το κουκουνάρι και προσθέτουμε το βούτυρο σε μικρούς κύβους. Δουλεύουμε γρήγορα τρίβοντας το μείγμα του αλευριού με το βούτυρο ώσπου όλα τα υλικά να γίνουν τρίμματα. Τότε σπάμε τα αυγά και πάλι με γρήγορες κινήσεις και χωρίς να ζυμώνουμε, ενοποιούμε τη ζύμη, την μαζεύουμε σε μια μπάλλα και την αφήνουμε σκεπασμένη στο ψυγείο, το λιγότερο για μία ώρα, ιδανικά για μια μέρα.
Την άλλη μέρα, ανοίγουμε τη ζύμη σε φύλλο, το στρώνουμε σε βουτυρωμένη ταρτιέρα και το τρυπάμε παντού. Σκεπάζουμε τη ζύμη με λαδόχαρτο. Γεμίζουμε το λαδόχαρτο με όσπρια και προστατεύουμε τα πλαϊνά της τάρτας με αλουμινόχαρτο. Ψήνουμε για περίπου 10-15 λεπτά στους 180 βαθμούς και αφαιρούμε από την τάρτα τα λαδόχαρτο με τα όσπρια που χρησιμοποιήσαμε για βαρίδια.

Εν τω μεταξύ φτιάχνουμε την κρέμα ως εξής.

Αναμειγνύουμε στο μίξερ
3 αυγά,
80 γρ. βούτυρο λιωμένο,
100 γρ ζάχαρη
και
το χυμό και το ξύσμα 5 (πέντε) λεμονιών (μην σας κάνει εντύπωση η ποσότητα)

Το μείγμα γίνεται πολύ υδαρές.
Γεμίζουμε με αυτό την μισοψημένη τάρτα, και ψήνουμε για 10-15 λεπτά στους 230 βαθμούς. Η κρέμα πήζει με το ψήσιμο και αποκτά πολύ μεταξωτή υφή.

Βγάζουμε την τάρτα από το φούρνο και την αφήνουμε να κρυώσει. Γεμίζουμε την επιφάνειά της με κουκουναρόσπορο. Προαιρετικά, μπορούμε να πασπαλίσουμε το κουκουνάρι με λίγη ζάχαρη άχνη και να το βάλουμε για ελάχιστη ώρα στο γκρίλ να καραμελώσει η επιφάνεια.

Θα σας εκπλήξει. Είναι η πιο λεμονένια και λιγότερο γλυκειά τάρτα λεμονιού που θα έχετε δοκιμάσει.

Καλή επιτυχία

Magica de Spell