Wednesday, December 07, 2005

Μια αγωνία...













Εχω μια αγωνία αυτές τις μέρες.
Πότε θα προλάβω να φτιάξω τις τάρτες μου, αν θα γίνει η ζύμη τραγανή, αν η κρέμα λεμονιού φανεί ξυνή στον κόσμος, αν η ganache θα γυαλίσει επαρκώς, να βάλω αρμυρά macadamia ή ανάλατα ? Μήπως στη δόση του σιροπιού για το gluwein πρέπει να ελαττώσω τη φλούδα των εσπεριδοειδών, μην πικρίσει?

Αυτά θα σας κεράσω, όσους έρθετε στο μπαζάρ των Δρόμων Ζωής. Όμως αυτά που έχετε να δείτε είναι πολύ περισσότερα. Είναι χειροποίητα κοσμήματα, χειροποίητα χριστουγεννιάτικα στολίδια, βιβλία, δώρα, κρασί, σπιτικές κονσέρβες, γλυκά του κουταλιού και λικεράκια, κεριά διακοσμητικά, κι ένα σωρό μεζεδάκια και γλυκά φτιαγμένα από κουζίνες αγαπητικές, όλα πεντανόστιμα και λαχταριστά. Τα παιδιά του κέντρου μας έφτιαξαν σοκολατάκια σε Χριστουγεννιάτικα καλούπια και γίναν τέλεια. Τα συσκευάσαμε σε ωραίες ζελατίνες σε σχήμα καραμέλας και θα είναι σούπερ για να γλυκάνετε την αγαπημένη ή τον αγαπημένο σας, ή κάποιον που θα θέλατε να αγαπάτε κάθε μέρα της επόμενης χρονιάς κι ακόμα δεν το ξέρει!

Για όλα αυτά σας προσκαλώ να έρθετε στο παζάρι μας. Γιατί η αγάπη περισσεύει για όλους σας και πρέπει να ανακυκλωθεί. Να σας δώσουμε εμείς τη δικιά μας και να πάρουμε τη δικιά σας. Και ό,τι αγάπη μαζέψουμε να τη δώσουμε στα παιδιά του κέντρου. Να τελειώσουν την τάξη, το σχολείο, τη μουσική, να ξεκινήσουν μια καινούργια ζωή.

Να φέρετε και τα παιδιά σας ή τ’ ανήψια και τα βαφτιστήρια σας. Είναι ωραίο τα παιδιά να καταλαβαίνουν ότι ζουν σε μια αλληλέγγυο κοινωνία. Είναι ωραίο να θέλουν να το αναπαράγουν. Και είμαι σίγουρη ότι βλέποντας το φως στα μάτια των εθελοντών θα καταλάβουν ότι το μυστικό της ευτυχίας είναι στην προσφορά.

Θέλω να είμαι ειλικρινής μαζί σας. Για όλους εμάς, τους εθελοντές των Δρόμων Ζωής, αυτό το κρυφά δεκαήμερο,φανερά διήμερο πανηγύρι, είναι ένα ψυχικό lifting. Ένα botox στις μικρές κακουχίες και στις ρυτίδες έκφρασης. Το παζάρι των Δρόμων, είναι το δικό μας spa για να προετοιμαστούμε για το ρεβεγιόν. Εκεί γυαλίζουμε τις καρδιές και την επιδερμίδα μας και κυρίως εκεί ξεπλένουμε τα μάτια μας για να έχουμε λαμπερό βλέμμα στη μεγάλη γιορτή. Ελάτε να το δείτε. Θα σας κλείσουμε λίγη από τη λάμψη μας σε καρυδόπιτα και ζεστό κρασί (για θεραπεία επί τόπου) και σε βαζάκια με εληές και μαρμελάδες, και χειροποίητα αγγελάκια για θεραπεία στο σπίτι.

Μέσα στο παζάρι, προσωπικοί σας αισθητικοί σύμβουλοι για το σιδέρωμα της ψυχής, θα είναι τα παιδιά της θεραπευτικής κοινότητας «Διάβαση» που με παντομίμα θα σας δείξουν τη δική τους λάμψη.
Και βέβαια εξαιρετικοί κι αγαπημένοι σπόνσορες όλων των πομάδων και θεραπειών, οι φίλοι, της αγαπημενότερης και γλυκύτερης μαγειρικής και όχι μόνο παρέας του ελληνικού διαδικτύου. Η παρέα του forum του http://www.hungry.gr/, που δεν θα σταματήσει ποτέ να με εκπλήσσει με την αγάπη που δίνει απλόχερα, όπου της ζητηθεί. Είτε με υλική, είτε με πρακτική βοήθεια, είτε με προσφορά είτε με εθελοντική εργασία, πολλές φορές και με τα δύο, τα παιδιά του hungry, βοηθούν για δεύτερη φορά φέτος στην υλοποίηση ενός project που δεν θα ήταν το ίδιο χωρίς αυτά.
Η ευγνωμοσύνη μου σε όλους τους δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια.

Θα προσπαθήσω όμως να τους πω αυτό : Δεν τους θαυμάζω μόνο επειδή προσφέρουν. Επειδή ξέρουν να μοιράζονται και θέλουν να το κάνουν. Τους ευχαριστώ με βαθειά συγκίνηση και δακρυσμένα μάτια γιατί η στήριξή τους στους Δρόμους, είναι για μένα, την ίδια την Τίνα, το μικρό κουκούτσι το μαύρο, στην καρδιά της Μάτζικας, η μεγαλύτερη ένδειξη αγάπης. Γιατί εγώ, ανάμεσά τους, μέσα τους, βρήκα την τυχερή δεκάρα. Και να πα να πνιγεί κι Σκρουτζ κι ο Ρόμπαξ κι η Νταίζη κι όλοι. Η τυχερή δεκάρα είναι δική μου και μου τη χάρισαν τα παιδιά του hungry. Και κάθε φορά που το σκέφτομαι κλαίω και ξέρω ότι λίγοι άνθρωποι είναι τόσο τυχεροί όσο εγώ. Να τους αγαπάει τόσο πολύς κόσμος και να τους εμπιστεύεται.

Ασπα, Ντίνο, Μάρω, Νόπη, Ηλία, Στέφανε, Κώστα, Κωνσταντίνα, Μαίρη μου καλή, Ντινάκι, Νένα, Μαρία, Ιωάννα, Πηνελόπη, Άννα, Κική, Άννα, Σταυρούλα, Κέλλη, Νικολέττα, Βίκυ, Σοφία, Βασιλική, Γιάννη, Τέτη και κυρίως Δρ. Κοτσανολόγε που κάνεις ολόκληρο ταξίδι για νάρθεις να δουλέψεις στο παζάρι, ευχαριστώ. Ευχαριστώ, που μ’ αγαπάτε και μ’ εμπιστεύεστε. Δεν θα το ξεχάσω, δεν μπορώ να το ξεχάσω ποτέ. Περιμένω με αγωνία να σας δω.

Το Σάββατο και την Κυριακή, από τις 10:00 το πρωί έως τις 8:00 το βράδυ, στο Χριστουγεννιάτικο Bazaar των Δρόμων Ζωής, Περσεφόνης 49, 3ος όροφος, στο Γκάζι.

9 comments:

Magica de Spell said...

Έλαβα προχτές ένα δέμα από τη Δράμα.
Δεν μπορούσα να φανταστώ, ο άνθρωπος αυτό που μου ήταν τελείως άγνωστος, που με βρήκε και μου έστειλε τα βιβλία του για το μπαζάρ.

Κύριε Σπύρο, από το Hungry κι εσείς. Σας ευχαριστώ κι εσάς και την κοπέλλα από την Κρήτη που σας έδωσε τη διεύθυνσή μου.

Καλά Χριστούγεννα.

peftasteri said...

να σου πω ένα μυστικό; μη το πεις πουθενά....και γω την ίδια αγωνία έχω...σσσσςς

Katerina said...

Zileuw pou eimai makria kai de mporw na erthw!!...

Magica de Spell said...

Μη στενοχωριέσαι Κατερίνα, την άλλη εβδομάδα, θα σου δείξουμε φωτογραφίες!

Katerina said...

Anipomonw!! Na dw kai tin tarta lemoni, na dw pws prepei na einai apo fatsa telospantwn... Giati i dikia mou den upopsiazomai oti itan mallon anorthodoksi...

M. said...

...εγώ να δεις :-)!

Bad Wolf said...

Πάλι με έκανες τον λύκο και συγκινήθηκα!!

Έχεις δίκιο,το μπαζάρ είναι μποτόξ...μέχρι που αισθανόμουν άσχημα που περνούσα τόσο καλά,γιατί αν αυτές οι οικογένειες δεν είχαν ανάγκη,δε θα χρειαζόταν να το κάνουμε...

Λύκε,άσε το μελόδραμα!

Καλή επιτυχία!Συγνώμη που δεν το διαφήμισα στο μπλογκ μου,αλλά είχα τεχνικόν πρόβλημα.Έστειλα όμως emails...

Katerina said...

oops, scrape the "den"!! Apla upopsiazomai!!..

Αθήναιος said...

Θα έρθω αύριο κ αναδημοσίευσα το ποστ αυτό στο blog μου. Θα σας μαλώσω όμως. Γιατί δεν μου στείλατε ένα δελτίο τύπου να το βάλουμε στον Flash?