Thursday, December 22, 2005

Χριστουγεννιάτικο Δωράκι στον εαυτό μου και σε όλους.

Ως γνησίως εργένικο παιδί, έχω πάρει τη συνήθεια εδώ και χρόνια, να κάνω κάθε Χριστούγεννα ένα δώρο στον εαυτό μου.
Μόνο μια φορά, αγόρασα ένα κόσμημα, δεν είμαι και πολύ των τζοβαϊριών, αλλά αυτά ήταν ωραία σκουλαρίκια. Τις άλλες φορές, έπαιρνα –φετιχιστικά- παπούτσια ή ντελικατέσια, εναλλάξ η μαζί! Φέτος με έστειλα στη Βιέννη. Από όπου φυσικά έφερα και παπούτσια και ντελικατέσια. Φευ!

Η Βιέννη είναι η χώρα του Ποτέ-Ποτέ για τα Χριστούγεννα των αστών εργένηδων. Είναι η πόλη που συνδυάζει το glamour με το class. Την αυτοκρατορική αύρα με την μεταμοντέρνα απλότητα, τον καλό καφέ με pampering γλυκά και την αυστηρότητα με το χαμόγελο. Έχει βέβαια, όπως κάθε πρωτεύουσα που σέβεται τον εαυτό της και μια σουρεαλιτέ, environmental conscious κατοίκους που φοράνε γούνες…

Τι είδα : Ας ξεκινήσω από το τι δεν είδα. Δεν είδα τα κατά τόπους ανάκτορα.
Πέρασα ώρες στις Χριστουγεννιάτικες αγορές, και μια ολόκληρη μέρα από τις 4 που είχα στο Leopold Museum (που φιλοξενεί σε μόνιμη έκθεση τους Αυστριακούς ιμπρεσσιονιστές Schiele, Klimt κλπ και φέτος φιλοξενούσε σημαντικά εκθέματα του Μουσείου του Ορσαί εκ Παρισίων) και το MOMUK (το μουσείο μοντέρνας τέχνης με μόνιμα εκθέματα, των Μοντέρνων Κλασσικών, της Σύγχρονης Τέχνης καθώς και μια αίθουσα αφιερωμένη στο κίνημα του Νεορρεαλισμού). Κερασάκι στην Τούρτα???? Μερικοί από εσάς μπορεί να ζηλέψετε. Το Leopold φιλοξενεί φέτος μια έκθεση από φόρμες ζαχαροπλαστικής και μαγειρικής, μερικές από τις οποίες είναι και 300 ετών, σε μια πολύ ενδιαφέρουσα σύγκριση, με μεγάλα αρχιτεκτονικά μνημεία σε όλος τον κόσμο. Δυστυχώς δεν πρόλαβα να σκανάρω το φυλλαδιάκι για να σας δείξω μια φωτογραφία, αλλά θα το κάνω ωσονούπω. Τι στην ευχή, διακοπές έρχονται. Θα πει και ναι! Θα βρω και λίγο χρόνο για τον εαυτό μου.

Κατά τα λοιπά, είδα τα καφέ, τους υπέροχους πεζοδρόμους με τον καταπληκτικό στολισμό, ήπια τόνου γκλουβάιν, και παντς μούρων, έφαγα «βρώμικα»

(langos, hot dogs, και διάφορα σνακς πατάτας) έφαγα και κυριλέ, από το all time classic schnitzel, μέχρι 5 είδη σούπας, και σαλάτες με φραμπουάζ και ξύδι σαμπάνιας! Μ’ αρέσει η κακομάθηση βρε παιδί μου έχω μια φυσική ροπή σ’ αυτήν!!!

Φυσικά, μάζεψα και κρύο. Κρύο τρικούβερτο για την ακρίβεια. Είδα και το πρώτο χιόνι στρωμένο στους κήπους, τα πεζοδρόμια και τα κεραμίδια. Ωραία ήταν παγωμένες μύτες, παγωμένο αλλά μ’ ένα τρόπο ζεστό-ζεστό χαμόγελο. Κουταλιές γλυκών, και καφέδες mélange, (μου είναι αδύνατο να πιω τον καφέ μου μαύρο, αλλά με σώνει ότι δεν του βάζω ποτέ ζάχαρη).

Το ψώνισα : Τυριά και αλλαντικά. Άλλα από το δρόμο,














άλλα από ντελικατέσια.















Γλυκειά μουστάρδα, βαζάκια δύο. Σοκολατάκια με τρούφα (αληθινή, tuber) που μου έφερε και την ιδέα, αντί για βούτυρο ή αμυγδαλόλαδο να γυαλίζω την ganache bitter μου με τρουφόλαδο του Πιεμόντε. Τι λέτε γι αυτό Αθήναιε? Ίσως αν έτριβα μέσα και ολίγη από tuber estivum? Πήρα κι ένα Sachertorte με το σκεπτικό ότι αφού δεν είδα την κρεβατοκάμαρα της Σισσυ με παίρνει ως προς αυτό να ακολουθήσω το τουριστικό κιτς. Και στο αεροδρόμιο αγόρασα ένα μπουκάλι Tettinger ροζέ για τη νύχτα της πρωτοχρονιάς. Αγόρασα την αφίσα της έκθεσης με τις φόρμες και όλα τα Χριστουγεννιάτικα δώρα μου από το μουσείο. Ακόμα και καλαθάκι για το σάντουιτς του βαφτιστηριού, που θα πάει 1η του χρόνου, με ζωγραφιά του Van Gogh.




Αγόρασα κι ένα καπέλλο, μια εκρού τόκα με συνθετική γούνα και το στόλισα με μια καρφίτσα σβαρόφσκι σε σχήμα τερριέ. Έτσι για συνειρμό με τη Μάγια. Της Μάγιας της έφερα μια αρμαθιά λουκάνικα για σκύλους (βιολογικής κτηνοτροφίας παρακαλώ). Το καθίκι, ανακάλυψε το κουτί, το έσκισε και τα έφαγε όλα σε ένα βράδυ. Κι αν σου κάτσει???!!!
Ύστερα, φόρεσε το καπέλλο μου, κι έκανε την πολύ ωραία.







Φέτος τα Χριστούγεννά μου άρχισαν στις 13 Νοεμβρίου, που πήγα με το βαφτιστήρι, να δούμε τον Καρυδοσπάστη Ον Αις. Μ’ αρέσει που κρατάνε τόσο πολύ καιρό. Μ’ αρέσει που κάθε Σαββατοκύριακο από τότε, είναι πιο χαρούμενο, έντονο κι ανέμελο. Μ’ αρέσει που οι γιορτές συνεχίζονται και σας βρίσκω όλους καλά, αγαπημένους, (μερικούς με μεγάλες δημοσιογραφικές επιτυχίες : Συγχαρητήρια) ορεξάτους και εμπνευσμένους.

Καλά Χριστούγεννα. Με αγάπη το λέω. Και καλή συνέχεια στη γιορτή!

4 comments:

Mirandolina said...

Χρόνια πολλά, Καλά Χριστούγεννα και κάθε χαρά!(και χίλια ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και, αν θες και σ άρεσαν, κάποτε θα σου πω για τη μέρα που συναντήθηκαν ο Κλιμτ κι ο Σίλε κι έλαμψε ο κόσμος όλος)
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

Magica de Spell said...

Θέλω θέλω θέλω!!!!
(Θέλω νά 'ρθω και στη locanda, αλλά άλλη φορά)

Mirandolina said...

Λαμβάνω την τιμή να αναφέρω ότι το εικαστικό υλικό συγκεντρώθηκε οπότε στις αρχές του νέου έτους και μετά έναν χρωστούμενο Κλέε, τα υπέροχα αυτά αγόρια θα είναι στη διάθεση σας.

Καλή χρονιά να έχουμε!

Anonymous said...

It seems that every time I opened the Sunday paper, there will be several flyers advertising sales on the scarpe Hogan of different kinds. I suggest you look online to compare prices and have a good idea of what type of hogan donna will best suit your needs. There are certain types of Hogan scarpe uomo in general, and there should be a good idea of what you need to buy more. For those who are running the road or running in all different types of weather the best type of Hogan uomo is the way of the shoe which will give you a combination of stability and durability and excellent traction.