Αν έκανα το τραπέζι στον Κουκουζέλη…

Δεν τον γνωρίζω, μετά από την γνωριμία μου με τον Αθήναιο, έκλεισα θαρρώ ως “blogger meeter”. Δεν έχω καν ακούσει τα γούστα του στο φαγητό κι έχω ανταλλάξει μαζί του μόνο ένα δυο μέηλ. Είναι όμως ο blogger που εκτιμώ περισσότερο κι όταν τον διαβάζω, νοιώθω τα πιο ανάμεικτα (αλλά πάντα θετικά) συναισθήματα. Τόσο ανάμεικτα που αν του έκανα το τραπέζι θα του το έκανα με το ακόλουθο φαί, όχι για κανένα άλλο λόγο αλλά για να καταλάβει πως νοιώθω για το μπλογκ του.

Εχτές λοιπόν το μεσημέρι, βάλε απόγευμα, γύρισα στο σπίτι μου με το σκύλο και τη γειτόνισσα (σχολάμε την ίδια ώρα) και λιώμα από τη δουλειά κι αντικρύζοντας με δέος το υπόλοιπο της ημέρας που περιελάμβανε λούσιμο-χτένισμα, διάλεξη περί χαρακτικής, αγορά καθυστερημένων δώρων (ευτυχώς από το μουσείο), συγύρισμα, πλυντήριο, μαγείρεμα για αύριο, βόλτα σκύλου και άλλες διασκεδάσεις, κρίναμε ότι ήταν σκόπιμο, πριν κάνουμε οτιδήποτε άλλο να επιδοθούμε ακόλαστα στην κατανάλωση μεγάλης ποσότητας υδατανθράκων, προς θρέψιν των λιποκυττάρων μας και αποφυγή της κατάθλιψης. Ώσπου να αφήσω την τσάντα μου και να βγάλω το περιλαίμιο της Μάγιας της Αστραφτερής, η γειτόνισσα είχε βάλει νερό να βράζει. Σε μένα, έμενε το δύσκολο καθήκον ν’ αποφασίσω πως θα φάμε τα ζυμαρικά.

Ακολουθεί παράγραφος ακατάλληλη για ανηλίκους και παρωπιδοφορούντες (και άσχετη με το blog του kuk):

Όπως όλοι ξέρετε, νηστεύω. Νηστεία και εργασία είναι δυο πράγματα πολύ δύσκολο να συνδυαστούν. Ιδίως αν δεν είσαι ο τύπος που μπορεί να ζήσει με εληές και παξιμάδι. Γι αυτό κι έπραξα την εξής ατασθαλία προσφάτως. Πήγα στο σουπλιμάκι, (που λέει κι ένα γνωστό μου παιδάκι το σούπερ μάρκετ) και αγόρασα κονσέρβες. Τόσες κονσέρβες που αν δεν έπινα το χυμό ενός λεμονιού κάθε πρωί και δεν έτρωγα και τα δέοντα ακτινίδια θα είχανε μαυρίσει τα δόντια μου μέχρι τώρα. Το γεγονός ότι ο Αθήναιος δεν με έχει αποκηρύξει ακόμα, αποδεικνύει (ελπίζω) ότι τα δόντια μου τουλάχιστον δεν παρουσιάζουν δείγματα σκορβούτου. Κονσέρβες με μαύρα φασόλια, κονσέρβες με ανανά στο χυμό του, κονσέρβες καβούρι (εδώ θα με αποκηρύξει άλλος φίλος, νησιώτης) κονσέρβες με ντοματάκια πομοντορίνι, κονσέρβες καλαμπόκι. Η χαρά του μπακάλη έγινε το ντουλάπι μου. Εδώ και καιρό έχω καταλήξει στο συμπέρασμα, ότι αν φερθεί κανείς στις κονσέρβες με στοργή και φαντασία, μπορεί να τις συμπεριλάβει σ’ ένα πιάτο κατά τρόπο ώστε να μη χάσει την αξιοπρέπεια του και να κερδίσει πολύ χρόνο. Βεβαίως εξαρτάται κι από την κονσέρβα. Μερικές, απλώς δεν τις βάζουμε στο σπίτι μας.


Πάστα aspripetraxexaspri











από το mobile.goats.com



1 πακέτο fussili
3 σκελίδες σκόρδο (Κύριε ηλάσθητι τας αμαρτίας ημών)
2 κονσέρβες ψίχα καβουριού (αποφύγετε το ανακατεργασμένο σουρίμι)
Χυμό και ξύσμα 2 λεμονιών
1 ματσάκι σχοινόπρασσο
5-6 φουντίτσες φρέσκο αρισμαρί
5-6 κ.σ. φρέσκο θυμάρι
6 ροδέλες ανανά από κονσέρβα σε χυμό (όχι κομπόστα σε σιρόπι)
2 κ.σ. ταραμά αυθεντικό λευκό
Ελαιόλαδο
Μαύρο πιπέρι (εδώ, επιβάλεται φρεσκοτριμμένο)


Βράζουμε τα ζυμαρικά κατά τα ειωθότα.
Όσο τα ζυμαρικά βράζουν:
Σωτάρουμε ελαφρά το σκορδάκι ψιλοκομμένο στο ελαιόλαδο σε χαμηλή φωτιά
Αδειάζουμε στο τηγάνι το καβούρι και τις 2 κουταλιές ταραμά. Σε πολύ χαμηλή φωτιά το φέρνουμε μερικές βόλτες.
Προσθέτουμε τον ανανά κι ανακατεύουμε κουνώντας το τηγάνι.
Προσθέτουμε το ξύσμα και το χυμό των λεμονιών. Καλό είναι το ξύσμα να το βγάλουμε με ένα ζέστερ σε λεπτότατες λωριδούλες κι όχι σε σκόνη όπως βγαίνει από το τριφτάκι, ώστε να φαίνεται.
Τελικά προσθέτουμε τα μυρωδικά ψιλοκομμένα.
Αδειάζουμε τα βρασμένα ζυμαρικά στο τηγάνι και ανακατεύουμε καλά.
Σερβίρουμε αμέσως στα πιάτα στολίζουμε με τις ροδέλλες του ανανά και τρίβουμε από πάνω μπόλικο μαύρο πιπέρι.

Σουρεάλ? Κι όμως είναι ένα πολύ νόστιμο κι ελαφρύ πιάτο που γίνεται σε χρόνο dt. Ο ταραμάς του προσθέτει την απαιτούμενη θαλασσίλα που λείπει από το κονσερβοποιημένο καβούρι. Αλλά ύστερα, ποιος θα είχε ολόκληρο φρέσκο κάβουρα και θα τον έφτιαχνε με πάστα? Εγώ, πάντως, όχι! Δοκιμάστε το και πείτε μου τη γνώμη σας.

Το συνόδεψα με σπιτική ρακή, το μόνο «επιτραπέζιο αλκοόλ» που βρίσκεται στο διαλυμένο, κατεστραμμένο σπιτικό μου, που συντηρείται με κονσέρβες. Εννοείται, πως στη διάλεξη, πήγα ολίγον γκολ.

Kuk, στην υγειά σας.

Magica de Spell